Jak nakarmiłam 75 osób…

Bogatsza w ubiegłoroczne doświadczenie wiedziałam czego powinnam kupić więcej, a czego mniej, by goście byli jak najbardziej zadowoleni. Jak to dobrze, że rok temu poprosiłam uczestników bankietu o feedback – ta wiedza okazała się teraz nie do przecenienia!

Jako, że osób miało być nieznacznie więcej niż rok temu, potanowiłam zamówić więcej wina. Zdecydowałam się zaryzykować i zakupić trzy rodzaje – białe, różowe oraz czerwone (w ubiegłym roku było tylko białe i czerwone). Na stosownych etykietach poukładanych koło kieliszków napisałam z czym najlepiej łączyć zaproponowane wina.

Menu opierało się na podobnych założeniach, co rok wcześniej, czyli miało być „na kęs lub dwa”, do wina i w miarę możliwości prosto, bo zaplecze nie pozwalało na przygotowanie, ani odgrzanie jedzenia na miejscu. Zatem w ramach ograniczonych możliwości logistycznych, zapleczowych, jak i budżetowych, zdecydowałam się postawić na sprawdzone propozycje.

Na stole zagościły m.in. francuskie sery z winogronami, szynka parmeńska z grissini lub melonem, kabanosy z korniszonami, a także słodkości. Tym razem zaproponowałam gościom domowe:

• biscotti, 
• muffinki z dynią dekorowane masą cukrową oraz 
• dyniowe ciasta. 

Hasłem przewodnim bankietu była bowiem jesień i Halloween.

Dlatego też stół udekorowany został liśćmi, dyniami oraz obrusami, a także dodatkami w kolorze czarnym, żółtym i pomarańczowym.

 Przygotowanie przestrzeni zajęło blisko 3 godziny, a zdawać by się mogło, że nie było dużo do zrobienia.

Z upływem czasu, kiedy tace opróżniały się z lodówki na zapleczu donosiliśmy kolejne.

Żeby dodać nieco atmosfery przygasiliśmy światła i postawiliśmy na świece oraz stosowną muzykę.

Przed przyjściem gości i zgaszeniem lamp bufet wyglądał w ten oto sposób:

A kiedy filmowcy wkroczyli na salę trzeba było działać szybko – podawać, kroić, opowiadać co leży na stole, mówić o winie etc. W tym miejscu wielkie ukłony należą się Wolontariuszom CinemaForum za pomoc przy obsłudze poczęstunku!

Żebym nie być gołosłowna, zapraszam Was na krótki film obrazujący tempo konsumpcji 🙂

Uwierzcie mi, działo się! Przez całą niedzielę dochodziłam do siebie. To również ze względu na pewne wyróżnienie, jakie przypadło mi w udziale…muszę przyznać, że statuetka okazała się być znacznie cięższa niż wygląda – waży blisko 2 kg i trzeba ją mocno trzymać oburącz, jak Oskara 🙂

Jest mi niezmiernie miło, że usłyszałam tak wiele ciepłych słów w trakcie trwania bankietu oraz po jego zakończeniu. Mam nadzieję, że nikt nie wyszedł głodny i że przekąski, które zaproponowałam, jak i wino, jakie dobrałam były smaczne i grały ze sobą. Wszystko zostało skonsumowane, więc albo jedzenie było faktycznie dobre, albo uczestnicy byli mocno wygłodniali 😉

Jestem zaszczycona, że po raz drugi mogłam brać udział w Festiwalu. Uważam to doświadczenie za niezwykle inspirujące i dodające mnóstwo pozytywnej energii. 

Organizatorom ponownie bardzo dziękuję za zaufanie, którym mnie obdarzyli wpuszczając do kuchni CinemaForum, jak i na plakaty powierzając mi patronat medialny.

Do kolejnego przeczytania!

E.