„Ugotowany” – czy warto iść do kina?

 

Film „Ugotowany” trwa 101 minut i w ciągu tego czasu prawdopodobnie ani razu nie spojrzycie na zegarek. Akcja rozgrywa się głównie w londyńskich restauracjach, targu rybnym lub przy budkach z azjatyckim fast-food’em, przy których główny bohater Adam Jones (Bradley Cooper) poszukuje natchnienia. Po trwającej 3 długie lata kulinarnej banicji wraca do gotowania pisanego przez duże „G”. Bardzo mu zależy na zdobyciu trzech gwiazdek Michelin i całe swoje „nowe” życie podporządkował temu celowi.

Główny bohater to klasyczny „bad boy”, który niegdyś nadużywał alkoholu i narkotyków. Teraz się zmienił. Przykładnie spotyka się ze swoją terapeutką (Emma Thomson) i co rusz wpada na swoje byłe dziewczyny, a to na krytyczkę kulinarną (Umę Thurman), a to na córkę byłego szefa (Alicia Vikander).

Fabuła brzmi dość banalnie. Zwłaszcza jeśli dorzucimy do tego kotła krzyki i kuchenne awantury rodem z „Hells’ Kitchen”, a także aspirującą do bycia szefem kuchni, ale niespełnioną zawodowo, Helene (gra ją Sienna Miller), z którą główny bohater nawiązuje romantyczną nić porozumienia.

Aktorzy grają na poziomie. Urodę Sienny Miller skrupulatnie maskuje mało twarzowa fryzura, przez co chyba łatwiej docenić jej aktorstwo. Bradley Cooper jest autentyczny i charakterny w roli szefa kuchni – to bez wątpienia jego bardzo dobry występ. Jednak docenić należy chyba przede wszystkim Daniel’a Brühl’a grającego Tony’ego – właściciela restauracji. To on daje prawdziwy popis umiejętności aktorskich.

Na szczęście reżyser i producenci nie poszli na łatwiznę i nie stworzyli kolejnej komedii romantycznej rozgrywającej się w kuchni. „Ugotowany” to raczej dramat, aniżeli komedia, choć jest kilka scen, przy których publiczność wybuchała śmiechem.

To film z drugim dnem, choć może nie jest ono głębokie na 100 metrów, to ogląda się dobrze i nie trąci banałem, czego się odrobinę obawiałam. Na ekranie nie wybucha gorący romans, a jedynie ogień pod patelniami i garnkami. Dzięki takim wizualnym zabiegom robi się gorąco! Sceny pokazujące z bliska przygotowywanie dań są wspaniałe i bardzo w stylu „food porn”. Choćby dla tej części warto iść do kina.

„Ugotowany” to przyjemny film na weekendowe wyjście. Zwłaszcza dla miłośników jedzenia, gotowania czy chodzenia do restauracji. Pod żadnym pozorem jednak nie idźcie do kina głodni! Wcześniej zjedzcie koniecznie porządną kolację lub obiad.

Do przeczytania jutro,
E.