Montreux – bajkowe miasto nad Jeziorem Genewskim

Po rozpakowaniu walizek zebraliśmy się w nowoczesnej recepcji, której ściany zdobią, jak przystało na charakter hotelu, zdjęcia wielu światowej sławy muzyków.

Na popołudnie i wieczór mieliśmy zaplanowanych sporo atrakcji. Pierwszą z nich była wycieczka za miasto – do winnicy.

Podjechaliśmy kilka stacji kolejką podmiejską i przy okazji krótkiego spaceru podziwialiśmy wspaniałe widoki na Jezioro Lemańskie. Z jednej strony widzieliśmy winnice, a z drugiej wysokie Alpy, które odbijały się w wodzie. Coś niebywałego!

Po kilku minutach dotarliśmy na miejsce. Vinorama, choć w trakcie przebudowy, przywitała nas bardzo miło. Od razu weszliśmy do sali kinowej, w której obejrzeliśmy półgodzinny film o pracy winiarza z Montreux.

Obraz ten był znakomicie nakręcony i bardzo ciekawy. Dowiedzieliśmy się z niego czym różni się uprawa winorośli w tej części Europy od innych miejsc i jak skomplikowane jest sadzenie, doglądanie, a także zbiór owoców z krzewów, które rosną tarasowo na zboczach Alp. Wychodząc z seansu każdy myślał tylko o tym ile pracy właściciel winnicy musi włożyć w każdy rocznik wyprodukowanego trunku. Od razu też zaczęliśmy uważać, że ceny tutejszych win jak na włożoną pracę i wysiłek wcale nie są wysokie.

Po seansie przyszedł czas na degustację i małe zakupy. W sklepie, w którym półki uginały się od lokalnych win naprawdę trudno było zdecydować się na jedną, czy dwie butelki!

Z winnicy udaliśmy się kolejką podmiejską z powrotem do centrum Montreux na kolację. Próbowaliśmy tu oryginalnego raclette oraz mięsnego fondue.

Po wielkiej uczcie wróciliśmy do hotelu, by rankiem zjeść śniadanie i zobaczyć co nieco miasta przez odjazdem w kierunku Lozanny.

A świt był wręcz bajkowy! Wyobraźcie sobie ciepły październikowy dzień. Wstaje słońce. W mieście nie ma praktycznie żywej duszy. Droga spod hotelu zaprowadziła nas szybko wprost nad spowite delikatną mgłą jezioro.

Kiedy wraz z Kasią i Magdą dotarłyśmy na promenadę powiedziałyśmy tylko: „Wow!” Widok był wprost nieziemski. Niebo, jak i całe jezioro wyglądało jak namalowane farbami. I towarzyszył mu niesamowity spokój i cisza.

Na pomoście spotkałyśmy rybaka, który niczego nieświadomy pozował do zdjęć.

Ruszyłyśmy dalej i idąc dalej główną aleją podziwiałyśmy jezioro oraz fantastyczne, okazałe budynki, które na nie wyglądają.

Po przejściu kilkuset metrów trafiłyśmy na główny plac miasta.

To tu właśnie znajduje się statua lidera zespołu Queen – Freddiego Mercury przedstawiająca go w pozie znanej w koncertów. Została ona wykorzystana na okładce płyty zespołu Queen „Made in Heaven”.

I pozwolicie na mały wtręt i przemycenie kilku ciekawych informacji. Otóż Freddie spędził tu ostatnie lata i dni swojego życia. W październiku 1991 roku nagrał i skomponował tu swoje ostatnie utwory. Zauroczony miejscowym klimatem świąt i widokiem na Jezioro Genewskie skomponował tu ostatnią piosenkę „A Winter’s Tale”. Mówi się, że jego prochy zostały rozsypane nad jeziorem…

W Montreux znajduje się także studio nagraniowe Mountain Studios, w którym nagrywały albumy takie sławy muzyki rozrywkowej jak Queen, Deep Purple, The Rolling Stones czy David Bowie.
W 1971 r., gdy Deep Purple nagrywało w Montreux album „Machine Head”, spłonęło miejscowe kasyno stojące przy promenadzie, podpalone przez racę wystrzeloną przez fana Franka Zappy. Wydarzenie to dało początek powstaniu jednej z najsłynniejszych piosenek w historii muzyki rock’owej „Smoke on the Water” (za Wikipedią).

Po porannym spacerze nad jeziorem postanowiłyśmy pójść na kawę. Jako, że pora była wczesna nie liczyłyśmy zbytnio, że jakaś kawiarnia będzie otwarta. Na szczęście czekała nas niespodzianka i pierwsza, która wpadła nam w oko okazała się być czynna.

Weszłyśmy zatem do środka kawiarnio-czekoladziarni C’CHocolat.

Wnętrze było utrzymane w przyjemnym, jasnym i jednocześnie nowoczesnym stylu. Zamówiłyśmy sobie ciepłe napoje i posiedziałyśmy chwilę, bo na szczęście miałyśmy jeszcze parę minut do odjazdu pociągu do Lozanny.

Obsługa była bardzo miła, kawa smaczna, a towarzystwo pierwszorzędne. Sympatycznie było w ten sposób rozpoczynać dzień.

Choć, może to śmieszne, to i tak jedną z rzeczy, które bardzo dobrze zapamiętam z Montreux będzie wykonana z lian, trawy i liści Smerfetka stojąca w odległości kilkudziesięciu metrów od posągu Freddiego.