Takayama

Takayama leży w środkowej części wyspy Honsiu, w prefekturze Gifu w Alpach Japońskich. Ok. 50 km od miasta znajduje się wulkan Ontake, który niespodziewanie obudził się we wrześniu 2014 r. Populacja miasta wynosi zaledwie ok. 90 tys. mieszkańców, ale słynie na całą Japonię z wiosennego i jesiennego festiwalu, jak również z wysokogatunkowej sake oraz wyrobów z drewna. Takayama może poszczycić się także piękną starówką z epoki Edo z wieloma herbaciarniami, sklepikami oraz restauracjami.

Przyjechaliśmy tu właśnie na wiosenny festiwal, by podziwiać budzącą się do życia przyrodę i doświadczyć japońskiej prowincji, która (ku naszemu zaskoczeniu) punktualnie o 18:00 idzie spać. Wszystkie sklepy są zamykane i nagle na ulicach trudno o żywego ducha (ewenementem był sklep z wysokogatunkowym mięsem: otwarty od 11-15, a potem od 17-21). Jedynie w sklepie spożywczym można kogoś spotkać, jak i w okolicy dworca. Poza tym cisza jak makiem zasiał i jedynie kilka samochodów bezszelestnie poruszało się ulicami.

Nie zmienia to faktu, że z wizyty w Takayamie byliśmy zadowoleni. Zobaczyliśmy kawałek zupełnie innej Japonii. Nie tak krzykliwej jak Osaka i nie tak rozbawionej jak Hiroszima, czy Tokio, a już na pewno nie tak nowoczesnej jak Jokohama.

I nawet fakt, że festiwal na który przyjechaliśmy w weekend rozpoczynał się dopiero od poniedziałku nie popsuł nam humoru. Zobaczyliśmy fantastyczny poranny targ nad rzeką, a na każdym kroku spotkaliśmy Sarubobo tutejszą maskotkę (amulet, który każdy nosi przy sobie na szczęście; więcej o nim pisałam we wpisie: „Pamiątki z Japonii II„). Poszliśmy też na długi spacer pasmem wzgórz dzielących miasto na dwie części.

Mimo, że okolica Takayamy była zdecydowanie mniej zielona, niż miasta nad Morzem Wewnętrznym, czy Zatoką Tokijską, to i tak miała swój urok. Zwłaszcza już drewniane domki z charakterystycznymi półcieniami, herbaciarnie i sklepy z porcelaną, a także niezliczona wprost liczba małych pracowni stolarskich, w których można zakupić naczynia, czy małe meble.

Zapraszam Was na garść zdjęć z tego miasteczka.

Do przeczytania!
E.

P.S.
Naszą podróż zaczęliśmy w Hiroszimie, skąd mieliśmy bezpośredni, szybki pociąg do Nagoji (ok. 2h 20 min.). Stamtąd do Takayamy można się dostać uroczym, panoramicznym pociągiem (ok. 2 h 30 min.), który wolno sunie po torach co rusz wjeżdża na przekładnie, które ciągną go po stromiznach. To wspaniała podróż.
Po drodze podziwiać można cudne krajobrazy Alp Japońskich, w tym z oddali wulkan Ontake. Cała wyprawa odbywa się w ramach biletu JR Pass i razem z przesiadką trwa ok. 5h. W tym czasie pokonujemy aż 620 km!

Widok z naszego pokoju hotelowego w Takayamie. Był to jeden z najwyższych budynków w mieście, więc z 11-go piętra mogliśmy dostrzec ośnieżone szczyty Alp Japońskich.

Główna ulica z podcieniami

Główna ulica z podcieniami

Główna ulica z podcieniami

Rzeka Miya nad którą leży Takayama

Rzeka Miya

Turyści w Takayamie, których spotkaliśmy, byli w większości Japończykami

Muzeum ludowe Kusakabe – wnętrze domu lichwiarza

Muzeum ludowe Kusakabe – wnętrze domu lichwiarza

Muzeum ludowe Kusakabe – wnętrze domu lichwiarza

Muzeum ludowe Kusakabe – wnętrze domu lichwiarza

Bardzo strome schody prowadzące z piętra na parter

Kwiatowa herbata, którą częstowani są goście muzeum

Patio z pomieszczeniem zaaranżowanym na herbaciarnię

Ulica prowadząca do świątyń i muzeów

Pamiątki z Sarubobo

Sala Wystawowa Platform Festiwalu

Chrzest w świątyni

Zabudowania na wzgórzach

Widok ze wzgórza na miasto

Małe poletka

Okazałe wille z widokiem na miasto

Zdjęcia platform, które wyjeżdżają podczas festiwalu

Popularne japońskie piwo – Kirin

Sake z Takayamy

Obiad w jednej z restauracji: miso, miska ryżu, wołowina z grillowej patelni z warzywami, szparagi i surowy tuńczyk na przystawkę

Starówka

Starówka

Sarubobo

Główna ulica

Jedna z głównych ulic handlowych – wszystkie sklepy już przez 18 w dzień powszedni były pozamykane

Poranny targ nad rzeką