Talerzyki na Mokotowskiej – polski tapas bar z prawdziwego zdarzenia

Talerzyki działają na Mokotowskiej od kilku tygodni, choć oficjalnego otwarcia jeszcze nie było (planowane jest na ostatni weekend października). Póki co lokal się dociera, a właściciele zbierają opinie od gości. Talerzyki należą do właścicieli sąsiadującego z nimi Bazaru Kocha. Szef kuchni, Tomasz Maćkowiak, także jest wspólny, choć menu znacznie się różni. Miejsce to skupia się na serwowaniu polskich tapasów – niewielkich porcji, idealnych do próbowania i dzielenia się w gronie rodziny czy znajomych. W dodatku tutejsze propozycje odwołują się do kuchni polskiej.

Restauracja rozgościła się w lokalu, który na początku roku zwolniło Między Ustami. Z dawnego wystroju została jedynie podłoga, bo nawet dolna sala wygląda inaczej. Widać tu dużą dbałość o wystrój wnętrza. Centralne miejsce w Talerzykach zajmuje bar, przy którym serwowane są drinki i sznytki – małe kanapki. Kilka stolików jest wysokich, z typowo barowymi krzesłami, a pozostałe ustawiono przy wygodnych kanapach.

Stylistyka tego miejsca przywołuje na myśl czasy przedwojenne: w wejściu wisi gruba kotara, a na ścianach staromodne kinkiety. Wnętrze uzupełniają stare, przeszklone komody, w których piętrzy się porcelana.

Karta dzieli się na 4 części – talerzyki: mięsne (9 propozycji), rybne (4 dania), wege (5) i słodkie (2 desery). Do tego jest długa karta drinków. Jako, że obecnie oboje jesteśmy bezalkoholowi, decydujemy się na herbatę. Podobno w karcie barowej jest kilka perełek, ale o tym przekonamy się dopiero za kilka miesięcy.

W trakcie dwóch wizyt próbujemy 8 różnych talerzyków, bo trzeba przyznać, że porcje są dość konkretne i po zjedzeniu 2-3 na głowę człowiek czuje się zupełnie syty.

Mielonka / seler / kapary (12 zł) – to talerzyk podany na zimno. Mielonka jest oczywiście domowej produkcji. Sama w sobie jest zbita i smaczna, choć brakuje w niej szczypty przypraw. Na szczęście po rozsmarowaniu doskonałej musztardy francuskiej nic jej już nie brakuje. Mi jednak od mięsa bardziej do gustu przypada sałatka z selera. I tak talerzykiem dzielimy się z Monsieur: on zjada mielonkę z doskonałym chlebem z czarnuszką, a ja sałatkę.

Kaszanka / jabłko w cynamonie (16 zł) – to zaś przekąska podawana na ciepło. Sama tylko jej kosztuję, ale Monsieur zjada całość z nieskrywanym zadowoleniem.

Gołąbek / sos własny / kasza orkiszowa (25 zł) – ten talerzyk podawany jest oczywiście na ciepło. Od pierwszego kęsa staje się naszym ulubieńcem. Gołąbek jest konkretnych rozmiarów i ani trochę nie jest oszukany. W środku skrywa kulę zrobioną niemal w całości ze świetnie doprawionego mięsa z dodatkiem kaszy. Sos jest pyszny, delikatny, z mocną nutą świeżego koperku. To pozycja obowiązkowa.

Pstrąg / jabłko / anyż / sałatka z kopru włoskiego (16 zł) – to danie wybrał Monsieur i był z niego zadowolony. Mi osobiście bardziej do gustu przypadła kolejna propozycja, ale trudno by było inaczej. W końcu ciąża zobowiązuje 😉 Ale pstrąg też jest niczego sobie. Doceniam sałatkę z kopru włoskiego, anyżowy posmak oraz chrupiące jabłko.

Śledź w oleju / ziemniak / sos z kiszoną kapustą (12 zł) – to najpiękniejsze śledzie, jakie jadłam w tym roku i zaraz po gołąbku mój numer 2 tutejszego menu. Śledzie są miękkie, lekko kwaśne i doskonale doprawione. Świetnie grają z ziemniakami w mundurkach i gęstym sosem z kiszoną kapustą, który został ukryty pod nimi. Smaku dodaje też marynowana cebula i młotkowany czarny pieprz.

Kopytka / dynia marynowana / puree z dyni (16 zł) – to jedna z propozycji wegetariańskich. I znowu z Monsieur mieliśmy podzielone zdania: jako wielkiej miłośniczce wszelkiej maści klusek i dyni w każdym wydaniu ta propozycja bardzo przypadła do gustu, a jemu, jak chyba większości facetów, brakowało w niej mięsa 😉 Kopytka były cudnie przyrumienione na patelni, za co daję im dodatkowego plusa.

Ananas a’la Melba (24 zł) to deser dla osób lubiących egzotykę – dominuje tu skąpany w pysznym sosie ananas i marakuja. Ptyś skrywa zaś porcję lodów. Całość fajnie uzupełniają chrupiące płatki z dodatkiem czekolady. To zdecydowanie jeden z najciekawszych deserów, jakie znajdziecie w warszawskich lokalach. I jeśli wcześniejsze talerzyki nie przypadły Wam jakimś cudem do gustu, to dla tego deseru będziecie tu wracać – słowo daję!

Orbit / croustillant / pralina (24 zł) – to zaś opcja mocno czekoladowa, ale nadal świetnie zrównoważona. Mimo że nie przepadam za czekoladowymi deserami, to ten się według mnie broni, bo z jednej strony mamy znakomity, lekki mus, a z drugiej chrupiące elementy.

Talerzyki – podsumowanie:

Menu w Talerzykach ma się zmieniać i jestem bardzo ciekawa jego kolejnych odsłon, skoro już na początku lokal tak dobrze sobie radzi. Obsługa jest dobrze zorientowana w menu i chętnie doradza. Poza tym jest bardzo uprzejma i stylem (białe koszule, szelki – ponoć w przyszłości ma też nosić muchy) nie odbiega od gustownego wystroju wnętrza. Widać, że zadano sobie sporo trudu, by stworzyć to miejsce. I zrobiono to z dużym sukcesem. To idealne miejsce na spotkanie w gronie znajomych – w menu każdy znajdzie coś dla siebie, a dodatkowo dania aż proszą się o to, by się nimi dzielić, próbować i delektować się różnościami. Monsieur docenił też dobór muzyki, przy której miło się tu siedzi i która także zachęca do regularnych powrotów.

Talerzyki – jak trafić?

Do przeczytania!

E.